سالگرد

تمام هستی من در آن نقطه سیاه چشمانت تعریف  میشود

گل من در  این روز تلخ که برایت  می نویسم آهی سرد باز بر  پیکره وجودم نقش  می بندد

از  آن روز می ترسم که من و تو در یک جای  به دور از  انجا که قرار بود  خانه ما باسد همدیگر را ملاقات کنیم

مهربان من در هیچ نوشته ام احساسی  پیدا  نمیکنم

نه مهربانی را در خودم میبینم و نه آن جوان عاشق را

خوب  من فقط  منتظر  می  مانم تا  ان روزی که بار  دیگر رخ مهربانت را ببینم

زیبای بی  همتای من گمان نمیکنم در  این دنیا کسی به زیبای تو بی اید

من تورا تا ابد اله پرستش خودم میکنم

قشنگ و کوچولوی  من

قربون اون خنده ای زیبایت بشوم

هر رورز که می اید به حسب عادت بچگانه ام سالگرد میگیرم برای تمام اتفاق های قشنگی بین ما  افتاد

دو سال پیش به این روز تو اولین شب بخیری  را به من گفتی

چه زیبا شبی بود...

سالگرد...